روزهای ترانه بی اندوه

از بعد امتحانا تا الآن دارم معنی زندگی راحت رو حس میکنم... بعد از اینکه تو 3 روز 5 تا امتحان داشتم (همشون هم درسهای اختصاصی) گفتم یه کم واسه خودم زندگی کنم. محل کار سپردم که تا بعد از سیزده به در نمیام، دانشگاه هم واسه این ترم 12 واحد برداشتم. هنوزم که کلاسهام شروع نشده. خلاصه روزها کامپیوتر بازی میکنم (PES6, Fifa07, Age of Empires, Need for Speed Carbon, Call of Duty 2).

Call of Duty 2 رو از پارسال که گرفتم، واسه یه همچین روزهایی نگه داشتم که قشنگ سر فرصت بازی کنم. عصر ها با رفقا میریم خیابونها رو متر میکنیم شبهام پای اینترنت. شام و نهار هم بیرون. البته شام و نهار بیرون رو باید کم کم فاکتور بگیرم که اوضاع مالیم رو داره به هم میریزه. دیروزم که با دوستان قرار گذاشتیم اومدن خونه مون چه حالی داد، کلی کامپیوتر بازی کردیم. جام دهه فجر Pes6 زدیم البته نصفه موند.(ولی در روزهای آتی ادامه داره نگران نباشید.)

در این روزهای خوش با آهنگهای زیر هم بسیار صفا می نمایم:

1) آلبوم جدید عصار که با ارکستر سمفونیک لندن اجرا کرده. خصوصا ترانه هویت.

2) وایسا دنیا من میخوام پیاده شم. (رضا صادقی)

3) فردا با ماست (رضا صادقی)

4) کنسرت S&M که از ته سی دی هام درش آوردم و تجدید خاطره میکنم باهاش.

5) (Britney) Over Protected

6) آلبوم ناصر عبداللهی که بعد از فوتش در اومد.

نه سر کار میرم این روزها نه دانشگاه دارم واسه همین هیچ فکر و خیالی هم ندارم. خلاصه اینکه این روزها حسابی دارم صفا میکنم! فکر کن! یه کارمند موسسه حسابرسی آخر سال مالی n تا شرکت، داره واسه خودش عشق و حال میکنه! خلاصه زدیم به رگ بی خیالی و عجب صفایی هم میده. جای همتون خالیه... یه مسافرت 4/5 روزه هم تکی با ماشین رفتم. اونم شدید فاز داد.

شدم مصداق کامل اون شعر هاتف....