آرزو

می خواستم راجع به ماه رمضان بنویسم اما فکر کردم حتما کس دیگری این کار را خواهد کرد. پس گفتم از قول خودم بنوسیم . از اینکه اصلا دوست ندارم امسال فقط گرسنگی و تشنگی بکشم. اصلا دوست ندارم اون اندک اثری که ماه رمضان بر روح نیم بندم میگذاره همون هفته اول شوال از بین بره.دوست دارم واقعا آخر ماه رمضان از اینکه این ماه تمام شد و اگر زنده بودیم باید تا سال آینده صبر کنیم حسرت بخورم.
خوب از قدیم گفتند آرزو بر جوانان عیب نیست. شاید این چیزهایی که دوست دارم عملی نباشه اما اون ته ته دلم دوست دارم اینطوری باشه.
نکته : در این ماه شیطان زندانی است بنابراین هر خلافی سر زد ، دیگه بلا واسطه میرسه به خود خودمون!
(به من نمیاد برم بالای منبر! نه؟)