محبوب

بر جای جای خاکت بوسه های عشق را نثار می کنم.

بر کوه های سر سبز شمال که یاداور شادابی و طراوت است.

بر دشت های تفتیده جنوب که یاد اور سال های عشق و حماسه است.

بر کوه های سر به فلک کشیده غرب که پر از لاله های خون رنگ است.

بر کویر های زیبای شرق که یاد اور صبوری است.

به تو عشق می ورزم که برایم از تمامی میراث جهان گران بها تری.

به تو عشق می ورزم که یاد اورمردانی عاشقی.

به تو عشق می ورزم که یاداور زنانی مقاومی.

به تو عشق می ورزم؛ به کوه هایت به دشت هایت به رود هایت به درختانت به تک تک شن هایی که در سینه داری به تک تک کبوترانت به اسمان زیبایت به خورشیدی که در تو طلوع می کند.به مهتابی که شب های تو را فروزان می کند. به نسیمی که در تو می وزد.به همه همه انچه در توست و متعلق به تو.

به تو عشق می ورزم ؛همانگونه که هستی ، همانگونه که خواهی بود.