دوسش دارم! عاشقشم ! (خود شیفته)
امروز یاد بچگی هام افتاده بودم
بچه که بودم ( یعنی قبل از دبستان ) زیاد از اسمم خوشم نیمیومد . چون فکر می کردم اسم هایی که تعدادشون زیاد هست (مثل علی یا محمد و … ) خوبتر هستند بعدا که رفتم مدرسه تازه از اینکه اسمم تکه خوشم اومد.
حالا هم که بزرگتر شدم نه تنها از اسمم بدم نمیاد بلکه هیمنجا میگم
من عاشق اسمم هستم!!!
چرا؟ چون اولا کمی تا قسمتی رمز آلوده ! یعنی معنی دقیقش رو کسی جز خود خدا نیمدونه! یه سری حدسها و تفسیرها پیرامونش هست ولی خوب در حد حدس هستند.
ثانیا اینکه به قول برو بچه ها "خیلی آسه!" یعنی من در طول این مدت فقط به دو نفر برخوردم که اسمشون "طه" بوده!
خلاصه اینکه کلی با اسمم امروز حال کردم! دست اونی که این اسم رو روی من گذاشت درد نکنه !
امری نیست؟
No comments:
Post a Comment