به مناسبت شهادت شهيد اويني که يه جورايي خيلي بهش ارادت دارم يه قسمت از نوشته هاي خودشون انتخاب کردم که براتون مينويسم به اميد اينکه يه روزي بالاخره سر لوحه کارهامون قرارش بديم.


زندگي زيباست اما شهادت از ان زيباتر است.
سلامت تن زيباست اما پرنده عشق تن را قفسي مي بيند که در باغ نهاده باشند.
و مگر نه انکه گردن ها را باريک افريدند تا در مقتل کربلاي عشق اسانتر بريده شود؛
و مگر نه انکه از پسر ادم عهدي ازلي ستاندند که حسين را از سر خويش بيشتر دوست داشته باشد:
و مگر نه انکه خانه تن راه فرسودگي مي پيمايد تا خانه روح اباد شود؛
و مگر اين عاشق بي قرار را در اين سفينه سرگردان اسماني که کره زمين باشد براي اسطبل خواب و خور افريده اند ؛
و مگر از درون اين خاک اگر نردبان به اسمان نباشد جز کرمهاي خاکي و تن پرور بر مي ايد؛

اي شهيد اي انکه بر کرانه ازلي و ابدي وجود بر نشسته اي
دستي بر ار و ما قبرستان نشينان عادات سخيف را از اين منجلاب بيرون کش.